Respect voor mens en natuur worden door ons hoog in het vaandel gedragen. Wat houdt dat precies in?

• Als fervente mountainbikers rijden we nergens liever dan in de bossen, over de veldwegels, door de weiden die onze streek/regio/wereld rijk is. En we zouden graag de mogelijkheid behouden om dat te mogen blijven doen. Dat kan alleen maar door ons aan de regels te houden. Het enige wat je onderweg mag achterlaten zijn de zweetdruppels! Lege verpakkingen van de energiedrank, of -reep die onmisbaar zijn om je kameraden bij te houden, etensresten van die taaie energiebar die je niet meer binnenkrijgt, lekke binnenbanden die je last bezorgen, het dopje van het ventiel van die lekke binnenband, je lege drinkbus, al deze zaken en nog veel meer gooi je dus niet op de grond. Wil je ervan af en is er niet direct een vuilbak in de buurt, dan houd je het toch nog even bij, desnoods tot het einde van de rit. Afval weegt niets extra, en neemt geen extra plaats in. Je kunt nooit met meer aankomen dan waarmee je vertrokken bent.
• Paden/stroken/wegen/straten/doorgangen/plaatsen die verboden terrein zijn voor fietsers en/of mountainbikers zijn verboden terrein voor fietsers en/of mountainbikers. Duidelijk toch? Of moet ik er een tekeningske bij maken?
• De openbare weg en de wegcode, is er voor iedereen. Je helm, je sportieve outfit en je mountainbike geven je niet het recht om God de vader te spelen. Houd je aan de regels, en wees hoffelijk. Buit de situatie van de zwakke weggebruiker niet uit, je bent niet zwak! Buiten de openbare weg gelden die regels trouwens ook, er zijn nog steeds bosgebruikers die liever te voet, te paard, of per (gewone) fiets het bos doorkruisen. Die mensen hebben evenveel recht om daar te zijn als wij. Indien ze voor je uit de weg gaan, bedank hen dan, dat doet heus geen pijn. Indien je hen wil inhalen, kijk dan eerst of dat wel mogelijk is, en doe dat dan op een veilige manier zonder iemand te hinderen, of op plaatsen te rijden waar dat niet mag.
• Er zijn snelle en minder snelle mountainbikers, er zijn beginners, gevorderden en freaks, de ene heeft een Cannondale, de andere een onbekend merk. Maar iedereen is evenwaardig. Heb respect voor elkaar, begin niet te schelden naar die tragere voorligger, wie weet is hij/zij de volgende 5 kilometer wel sneller dan jij. Haal niet roekeloos in, en duw niemand de kant in. Als je niet voorbij kan steken, blijf dan achter je voorligger, als je per sé op tijd thuis moet zijn, rij dan een kleinere afstand, of vertrek wat vroeger. Als je voorbij wil steken, doe dat dan op een veilige manier en houd rekening met eventuele bewegingen van je voorligger.

Veiligheid: waar moet ik op letten?

• Een valhelm is in onze club verplicht. Geen helm, geen herder, basta! En waarom? Wel, we zijn allemaal al eens tegen het dek gegaan, soms zacht, soms minder zacht. En in dat laatste geval is zeker al meermaals gebleken dat we zonder helm een aantal herders minder zouden tellen. Onze sport is op zich ongevaarlijk, maar een onschuldig takje van amper 10 centimeter dat in je voorwiel terecht komt, kan je head-first richting grond sturen. Ik spreek uit ervaring. Een valhelm kan een niet-navertelbaar verhaal veranderen in en een onvergetelijke ervaring waar om gelachen wordt. Ja, het verschil is echt zo groot!
• Zorg dat je materiaal in orde is. Als je tijdens een afdaling aan 50 km/h ineens beseft dat je remblokken erdoor zitten, dan ben je niet goed bezig. Controleer daarom voor de rit of alles in orde is (remblokken, banden, wielen, ...).

Een sportieve geest in een sportief lichaam

• Mountainbiken is gezond, en vooral enorm leuk om te doen. Laat een te competitieve geest het feestje niet bederven. We hebben rappe mountainbikers, maar ook trage, en alles wat daar tussen zit, maar dat zegt niets over de manier waarop ze de sport ervaren. Het is niet omdat je rapper rijdt dat het leuker wordt. Er is niets mis met wat interne competitie, als je alles wat in dit manifest staat maar in acht neemt, maar laat die competitie niet leiden tot ongezonde en ingewikkelde "trainings"-schema's of tot het nemen van niet-katholieke middelen, zeg maar doping. Daarmee help je je eigen lichaam alleen maar naar de maan (figuurlijk dan), en snap je helemaal niet waar het om te doen is.
• Het is je misschien wel al opgevallen dat er ook na de rit af en toe nog eens verder gepraat wordt bij wat blond schuimend bier of ander vocht. Dat is een traditie geworden die niet snel (lees: nooit) zal verdwijnen. Het is hier vooral te doen om de nabeschouwing, veel eerder dan de nood aan dat schuimend bier. Ook dan nog is het de bedoeling dat je opnieuw je verantwoordelijkheid neemt, en rekening houdt met de manier waarop je nog naar huis moet. Ter info: ook voor wie met de fiets naar huis rijdt, geldt hetzelfde maximum toegelaten promillegehalte alcohol in het bloed. Ik verzeker je dat deze limiet het feestje niet verknalt.